274- Münafikun
Süresinin Nüzul Sebebi
1. Zeyd b. Erkam
- - (-)
21928 (1)- Zeyd b. Erkam
der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile beraber bir gazvedeyken,
Abdullah b. Ubey: "Medine'ye dönersek, üstün olan, zayıf olanı oradan
mutlaka çıkaracaktır" deyince, Nebi'e (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gidip
durumu kendisine bildirdim. Abdullah b. Ubey de gelip öyle bir şey
söylemediğine dair yemin etti. Kavmim de beni kınadılar ve: "Neden böyle
yaptın?" dediler. Ben de üzgün ve kederli bir şekilde gidip yattım.
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) bana haber gönderdi veya kendim
gittim, bana: ''Allah seni doğrulayan vahiy indirdi'' buyurdu ve "Bunlar:
''Allah'ın Nebi'inin yanında bulunanlara bir şey vermeyin de dağılıp
gitsinler'' diyen kimselerdir. Oysa göklerin ve yerin hazineleri Allah'ındır,
ama ikiyüzlüler bu gerçeği anlamazlar. Onlar, ''Andolsun, Eğer Medine'ye
dönersek, üstün ve şerefli olanlar, aşağılık alçakları oradan çıkaracaktır''
diyorlardı. Halbuki asıl üstünlük, ancak Allah'ın, Nebi'inin ve müminlerindir.
Fakat münafıklar (bunu) bilmezler"[Münafikün 7,8] ayetleri nazil oldu.
[Sahih]
Diğer tahric: Buhari
(4902), Tirmizi (3314) ve Nesai, es-Sünenu'l-kübra'da (19511) rivayet ettiler.
21929 (2)- Zeyd b. Erkam
der ki: Abdullah b. Ubey, "Allah'ın Nebi'inin yanında bulunanlara bir şey
vermeyin" ve "Eğer Medine'ye dönersek, üstün ve şerefli olanlar,
aşağılık alçakları oradan çıkaracaktır" deyince, ben bu sözleri işittim ve
Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e gidip anlattım. Ensar'dan bazıları
beni kınadılar ve Abdullah b. Ubey gelip böyle bir şey demediğine dair yemin
etti. Ben konakladığım yere gidip yattıffi. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) yanıma geldi veya haber gönderince ben yanına gidince: ''Allah seni
doğrulayan vahiy indirdi'' buyurdu ve "Bunlar: "Allah'ın Nebiinin
yanında bulunanlara bir şey vermeyin de dağılıp gitsinler ...[Münafikün 7,8]
ayetleri nazil oldu.
[Sahih]
21930 (3)-Z Mana olarak
aynı olan bir hadis başka bir kanalla Zeyd b.
Erkam' dan rivayet
edilmiştir.
21931 (4)- Zeyd b. Erkam
der ki: Amcam ile bir gazveye çıkınca Abdullah b. Ubey b. Selul'un,
arkadaşlarına: "Allah'ın Nebii'nin yanında bulunanlara bir şey vermeyin.
Eğer Medine'ye dönersek, üstün ve şerefli olanlar, aşağılık alçakları oradan
çıkaracaktır" dedi. Ben bunu amcama anlatınca, amcam da Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem)'e anlattı. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) beni çağırınca olanları kendisine anlattı. Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) Abdullah b. Ubey b. Selul ve arkadaşlarını çağırınca, hepsi de böyle
bir şey demediklerine dair yemin ettiler. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve
Sellem) beni yalanlayıp ona inanınca, daha önce hiç olmadığı kadar büyük bir
üzüntüye kapıldım ve evde oturdum. Amcam: "Neden Resulullah'ın seni
yalanlayıp kızmasına sebep olacak bir şey yaptın" dedi. Sonunda: "(Ey
Muhammed!) Münafıklar sana geldiklerinde, ''Senin, elbette Allah'ın Nebii
olduğuna şahitlik ederiz'' derler. Allah senin, elbette kendisinin Nebii
olduğunu biliyor. (Fakat) Allah, o münafıkların hiç şüphesiz yalancılar
olduklarına elbette şahitlik eder" ayetleri nazil oldu ve Resulullah
(Sallallahu aleyhi ve Sellem) beni çağırıp bu ayetleri okuduktan sonra: ''Allah
seni doğruladı'' buyurdu.
[Sahih]
Diğer tahric: Bu kanalla
Buhari (4900-1), Tirmizi (3312) ve Müslim (7124) rivayet ettiler.
21932 (5)- Zeyd b. Erkam
der ki: Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) ile beraber bir sefere çıktık
ve halk kıtlık içindeydi. Abdullah b. Ubey dostlarına: "Resulullah'ın
yanında bulunanlara bir şey vermeyin de dağılıp gitsinler. Medine'ye dönersek,
üstün ve şerefli olanlar, aşağılık alçakları oradan çıkaracaktır" dedi.
Ben, Nebi'e (Sallallahu aleyhi ve Sellem) gelerek bu durumu kendisine haber
verdim. Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem), Abdullah b. Ubey'i çağırıp bu
durumu sordu. O, öyle demediğine dair şiddetle yemin etti. Halk ta: "Zeyd,
Resulullah'a yalan söyledi" deyince içime büyük bir üzüntü düştü. Bunun
üzerine Allah beni tasdik ederek: "Münafıklar sana gelince ...[Münafikun
1] ayetini indirdi. Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem) kendileri için mağfiret
dilemek üzere onları çağırdığında onlar, başlarını çevirdiler. "Onlar
sanki elbise giydirilmiş kereste gibidirler ... "[Münafikun 4] sözü,
münafıkların (Abdullah b. Ubey ile arkadaşlarının) en güzel giyimli ve
yakışıklı kimseler olduklarını göstermektedir.
[Sahih]